10 praktische tips om te ontspullen | Storytime

Hallo allemaal!

Heb je er ooit al eens over nagedacht om een beetje op te ruimen? Niet een extra opbergdoos kopen en daar spullen in doen, maar echt iets weggooien… Het afgelopen jaar heb ik er veel ervaring in gekregen. Ik heb me verdiept in Marie Kondo. En ik kan je vertellen dat het mij veel heeft gebracht. Helaas heb ik geen before foto’s, maar ik verzeker je dat het een wereld van verschil is. Om deze reden neem ik je mee in het proces waarbij ik je 10 praktische tips geef om zelf toe te passen!

(Haast? Scroll dan meteen naar beneden voor de samenvatting van de tips en skip de storytime :D)

Het verzamelen van spulletjes heeft altijd al in mij gezeten. Ik vond het altijd heel leuk als ik een nieuw doosje of tasje had, deze helemaal vol te stoppen. Ook alle kastruimte die ik had werd de dupe: alles was tot de nok toe gevuld.

Het was niet alsof het echt belangrijke spullen waren, al dacht ik dat toen wel. Het waren duizenden vouwsels van papier, tekeningen, bewaarde stenen en schelpen. Duizenden knutselspullen die al drie keer waren gebruikt, maar ik weer uit elkaar had gehaald om nog een keertje ergens op te kunnen plakken lagen weggestopt op plekjes waarvan ik niet eens wist dat ik daar ook spullen had neergelegd.

Later kwamen hier ook nog alle schriften van de middelbare school bij en alle gratis verzamelacties die je bij de supermarkten in de buurt had. Ook alle hand-outs van de middelbare gingen – hup – boven de kast in. En toen het op de zolder in de kast niet meer paste, ging het mijn bureaulade in. En als mijn bureaulades amper meer dichtgingen, dan ging het mijn kleine boekenkastje in. Net zolang totdat alles helemaal vol zat. En er op de zolder tientallen losse tasjes en dozen rondzwierven.

Ik had er eigenlijk altijd al van gedroomd om alle spulletjes die ik bezat gewoon netjes in mijn slaapkamer te kunnen opruimen. Dat ik niet tien jaar hoefde te zoeken om mijn geodriehoek te vinden, maar ik gewoon wist waar hij lag. Toch lukte het me nooit om afstand te doen van mijn spulletjes. Álles was belangrijk en niets, maar dan ook echt NIETS mocht weg.

Een tijd later, zo ergens een half jaar na de middelbare school, was ik de kast op zolder aan het opruimen. Er was namelijk geen reden meer om mijn middelbare schoolschriften te houden. Ik zag er ook geen reden meer toe om werkboeken te houden en toen ik erover nadacht, konden al die hand-outs eigenlijk ook wel weg.

Ik besloot bij het uitzoeken van alle papieren en rommeltjes te beginnen met één plank van de kast. Dat waren twee enorme stapels A4’tjes en troep die uit de kast kwamen. Ik maakte drie stapels: houden, weggooien in de papierbak of in de grijze vuilnisbak en twijfel. Ik had er minstens vier uur aan gezeten, toen het einde van de eerste plank in zicht kwam. En ik was bizar trots toen ik beneden aan mijn ouders liet zien hoeveel er wel niet weg kon. Mijn ouders waren natuurlijk heel blij voor me, omdat ze wisten wat voor een troep ik wel niet bewaarde en dat ik er nooit afstand van kon doen. Alles kon later immers nog van pas komen en je weet maar nooit.

Dat is ook eigenlijk een ontdekking die ik heb gedaan: later gaat nooit komen. Die spullen liggen te verstoffen en tegen de tijd dat je iets nodig hebt, ben je al lang weer vergeten dat je het item dat je nodig hebt ergens boven onder een grote laag stof hebt liggen.
Doordat het opruimen mij zo’n goed gevoel gaf, besloot ik nog diezelfde avond ook andere planken uit de kast te gaan doorzoeken. Natuurlijk kreeg ik die andere planken niet diezelfde dag nog opgeruimd, maar er gingen een paar dagen overheen.

Foto door Min An op Pexels.com

En elke keer was ik weer heel verbaasd om te zien hoeveel troep er wel niet van al die planken afkwam. Toen het einde in zicht was van de kast op zolder was ik heel blij. Alles wat ik wilde houden legde ik netjes in de kast en… de kast zat weer vol?!

Alle spulletjes die ik wilde houden, namen nog steeds evenveel ruimte in beslag als voorheen, alleen waren de spulletjes en documenten alleen iets toegankelijker en kon ik iets beter zien wat er op de planken lag. Nog steeds kon ik niet zien welk document waarover ging en zou ik iets niet makkelijk kunnen terugvinden als ik het nodig had. Laat staan dat alles in mijn kamer zou passen, want mijn kamer zat nog vol en ik had nog bergen met tasjes en dozen gevuld met onzin boven staan. Toch besloot ik om eerst de bovenkant van mijn boekenkastje en mijn bureau op te ruimen. Dat kwam destijds meer neer op het simpelweg verplaatsen van spullen. Alleen kon ik de spullen nergens kwijt. Ik weigerde om nog iets in de netjes opgeruimde kast op zolder te leggen en zo werd ik door mezelf gedwongen om mijn kamer op te ruimen.

Het was de eerste keer dat ik eigenlijk alles echt goed aan het opruimen was, maar het was ook lastig. Alles had waarde voor mij. Een plastic zakje waar iets in had gezeten kon nog voor zó veel dingen gebruikt worden, dat ik het niet weg wilde doen. Ik had de afspraak met mezelf gemaakt om streng te zijn, maar wel realistisch te blijven. Als ik ergens geen afstand van wilde doen, dan hoefde dat niet, omdat al wist dat als ik alles écht netjes wilde hebben, ik er nog een keer doorheen zou moeten.

Uiteindelijk had ik minstens een hele vuilnisbak vol aan afval. Eigenlijk allemaal papier en een paar dingen voor in de grijze vuilnisbak. Mijn ouders hielpen me toen om het afval netjes te scheiden en op te ruimen. Een week later ging ik nog eens door al mijn spulletjes heen. In mijn achterhoofd wist ik al dat het niet realistisch zou zijn om ál mijn spulletjes in mijn kamer te hebben. De zolder is bij ons namelijk een speelzolder, die groot is en gevuld met mooi speelgoed zoals lego en barbies. Nou, die lego en barbies hoefde ik niet in mijn kamer, want alleen de lego gebruikte ik nog. Maar als ik met de lego speel (ik vind het nu nog steeds leuk om te doen) dan doe ik dat liever niet in mijn kamer, omdat daar niet echt de ruimte voor is.

Een jaar later met zo nu en dan door alles heen gaan, viel mij op dat we speelgoed op zolder hadden liggen in dozen waar we niets meer mee konden doen. We hadden het speelgoed al ‘opgebruikt‘. Knutseldozen waarvan er nog maar drie kraaltjes in lagen of een Barbie weefgetouw waar alleen nog maar kraaltjes van over waren en wat nooit meer gebruikt werd. Met toestemming van mijn ouders mocht ik het speelgoed op zolder netjes opruimen. Er konden meerdere dozen weg. Uiteindelijk kon een oude grote speelgoeddoos waar we een deel van onze troep en speelgoed in bewaarde zelfs helemaal weg!

Foto door Mister Mister op Pexels.com

Ik was zo in mijn nopjes met het resultaat, dat dat echt het plezier in opruimen bij mij had aangewakkerd. Ik ging zo vaak als mogelijk in mijn kamer en op zolder door een kastje of plankje heen en kon elke keer wel weer iets wegdoen waarvan ik een tijdje geleden dacht dat het heel belangrijk voor me was, wat dan eigenlijk niet het geval bleek te zijn.

Uiteindelijk bleven er drie categorieën op de zolder over die ik hield:
– Speelgoed dat op zolder bleef, omdat ik er óf niet mee speelde (zoals poppen)
– Speelgoed dat ik dolgraag op mijn kamer wilde hebben (zoals verf, kleurpotloden en stickers)
– Knuffeldiertjes die ik wel wilde houden, maar niet meer per se op mijn kamer hoefde te hebben.

Ook mijn kamer werd steeds netter en dat proces gaat door tot op de dag van vandaag. Ondanks dat er nu echt bijna niets meer weg kan, blijf ik het zo vaak als mogelijk doorzoeken om te kijken of er echt niets weg kan. Twee maanden geleden heb ik alle spulletjes die ik in mijn kamer wilde hebben, zoals haakspullen en bolletjes wol, in mijn kamer neergezet omdat ik er echt meer dan genoeg ruimte voor had. Er is niets meer uitgestald in mijn kamer en de meeste mensen zouden het omschrijven als leeg en kaal.

Voor mij geeft het veel rust, omdat ik tijdens het leren snel ben afgeleid door leuke dingen die mij in het oog springen. Daarnaast maak ik gebruik van alle open ruimte die ik heb, doordat er wanneer ik aan het leren ben, overal lesboeken en snoeren liggen.

Ik ben nog nooit zo tevreden geweest met hoe goed ik alles heb opgeruimd. Doordat ik zo bewust bezig was met ruimte creëren, is mijn hele idee van een gigantische make-up stash willen hebben, verdwenen. Ik heb make-upproducten bijgekocht en sommige oudere producten weggedaan, maar de hoeveelheid producten zit nog steeds binnen redelijke grenzen. Daarnaast zorg ik ervoor dat ik enkel van merken koop die dierproefvrij zijn.

Ik ben ook meer gaan letten op chemische stoffen in producten. Ik probeer deze producten zo veel mogelijk te mijden. Ik heb vanmorgen zelfs mijn zonnebrand weggegooid. Het breekt kennelijk koraalriffen af én er zat (Nivea) titaniumdioxide (nano) in. Dit is zeer gevaarlijk voor je gezondheid. Mijn moeder is op zoek gegaan naar een alternatief dat zink gebruikt. Ik zal hier meer over uitweiden in een volgend artikel, want hier gaat het nu eigenlijk niet om :D.

Foto van het blog van Mariëlle – een echte aanrader!

Ik ben bewuster gaan omgaan met het milieu. Eerst dacht ik helemaal niet na over hoe een aankoop het milieu kon beïnvloeden en kocht ik zomaar make-up. Het maakte me niet uit dat het vanuit Amerika moest komen. Een paar aankopen konden toch weinig kwaad? En het afval en materiaal dat het kost… Gewoon niet over nadenken. Ik merk dat dit bij mij nu wel anders zit. Ik lees vaker blogartikelen van ‘The Green Guide‘. Mariëlle is een persoon die me enorm heeft geïnspireerd.

Uiteraard geef ik jullie met alle plezier een roomtour en laat ik dan zien wát ik wél heb in mijn kamer als studente en wat niet. En dan kan ik laten zien hoe ik alles heb opgeborgen. Zoals je wel zult merken, is de lay-out van mijn blog recentelijk veranderd. Minder roze en meer groen. Ik ben roze absoluut niet ontgroeid, maar ik vind het fijn om een iets volwassenere lay-out te hanteren. Want ja, de laatste keer dat ik mijn lay-out heb aangepast, is misschien ook al wel weer twee jaar geleden. Héél lang geleden dus. Tijd voor iets nieuws.

Wellicht heb je de tien praktische tips in mijn verhaaltje er al uit kunnen halen, of heeft dit artikel je gemotiveerd om aan de gang te gaan. Toch ga ik de tien tips nog even onder elkaar zetten én geef ik je nog meer motivatie door wat voordelen van opruimen onder elkaar te zetten:

• Begin klein (dus bijvoorbeeld door één plankje uit te zoeken)
• Niet alles hoeft in één keer weg. Alles wat je wilt houden, moet je voor nu zeker houden. Opruimen hoort leuk te zijn en geen negatieve gevoelens zoals verdriet met zich mee te brengen.
• Denk eraan dat als je het niet opruimt, je ook nooit iets gaat kunnen vinden en dus nooit iets aan je spullen hebt.
• Later komt nooit. Als de kans klein is dat je iets in de toekomst nodig gaat hebben, dan kun je het beter wegdoen of er iemand anders blij mee maken.
• Maak bij het opruimen gebruik van verschillende categorieën. Zo maakte ik de stapel ‘blijft’, ‘gaat weg’ en ‘twijfel’. De twijfel stapel kun je later dan nog een keer kritisch uitzoeken.
• Niet alles hoeft in een keer weg en opruimen is een proces waarbij je in de loop van de tijd nieuwe inzichten krijgt. Als je iets niet weg wilt doen, betekent dat niet dat je faalt, maar dat het in de toekomst ooit wél weg kan.
• Zoek blogs of voorbeelden op die je inspiratie geven. Hierdoor kun jij weer uren gemotiveerd (en met veel plezier) opruimen.
• Laat je niet ontmoedigen wanneer de kast ‘opgeruimd’ net zo vol lijkt te zitten als voorheen. Jij hebt je best gedaan en door er al mee bezig te zijn, heb je vooruitgang geboekt.
• Doe het samen! Je hoeft er niet alleen voor te staan… Mijn ouders hielpen me met het opruimen van al het afval, iets waar ik een gruwelijke hekel aan had. Of vraag hulp aan mij! Ik wil gerust een keertje online met je meekijken en je vooruit helpen!
• Vertel aan anderen dat je aan het opruimen bent. Wanneer ze dan cadeautjes geven, dan kunnen ze daar rekening mee houden. Zo kunnen ze je een ervaring cadeau doen, of iets eetbaars.

Hieronder laat ik alle voordelen zien waar ik zo snel aan kan denken. Dit kan misschien wel een grote motivatie boost geven! Als ik er later nog meer bedenk, dan schrijf ik er nog eens een stukje over en als jij goede voordelen kunt bedenken, dan kun je ze hieronder in de reacties achterlaten:

• Mijn kamer heb ik heel snel schoongemaakt. Doordat ik nauwelijks iets uitstal, ben ik er zo doorheen.
• Opruimen geeft me veel rust in mijn hoofd. Ik ben dan even helemaal zen en daarna ben ik weer klaar om aan het werk te gaan.
• Het trotse en blije gevoel dat ik krijg nadat ik weer goed heb opgeruimd, is onbetaalbaar!
• Ik kan spullen (zoals mijn geodriehoek) die ik voorheen nooit kon vinden, binnen twee seconden tevoorschijn toveren.
• Ik ben minder chaotisch, doordat ik gemotiveerder ben om ook netter in mijn agenda te werken.
• Ik zit goed aan mijn schoolwerk, doordat ik niet gedemotiveerd raak door een bureaublad dat helemaal vol ligt met dingen die nog opgeruimd moeten zijn.
• Mijn kamer lijkt veel lichter, groter en ruimer én volwassener.
• Als er mensen langskomen, dan hoef ik nooit iets op te ruimen of onder mijn bed te schuiven. Alles heeft namelijk al een vaste plaats en nieuwe dingen ruim ik direct op. Gestreken was ruim ik meteen op.
• Ik kan mails direct terugvinden, want ik ontspul ook digitaal!

Ik ben me ervan bewust dat het een lang artikel is zonder beeldmateriaal. Zoals ik al zei heb ik helaas geen ‘before’ foto’s gemaakt. Dit kan wel een tip zijn voor jou! Wat ik wel ga doen is een roomtour geven, waarbij ik foto’s in de ‘na’ categorie maak. Ook ik ben nog steeds bezig met opruimen. Jouw bureau of kast hoeft niet kaal te zijn om goed bezig te zijn. Je kunt er nog steeds leuke dingen op uitstallen. Dat geeft juist jouw karakter weer. En iets dat praktisch werkt, moet je niet veranderen.

Ik heb een groot aantal vrienden die het wel fijn vinden om aan een rommelig bureau te zitten en veel spullen te hebben. Daar heb ik absoluut niets op tegen. Het enige wat ik belangrijk vind, is dat je kritisch naar alle tips kijkt en besluit of je ze wel of niet in jouw situatie vindt passen.

Ik wens je veel plezier met opruimen en het lijkt me heel leuk als je in de reacties laat weten of ik je wat vooruit geholpen heb of nét dat zetje in de rug heb gegeven. Zijn er nog dingen waar je advies bij nodig hebt? Vraag het me dan vooral en dan kijk ik met alle plezier (gratis en voor niks!) graag met je mee <3.

XOXO

MaBeautility